بزاق زالو و هزاران فایده شگرف برای سلامتی+بررسی علمی

مواد تشکیل دهنده بزاق زالو

در این بخش به مهم ترین مواد تشکیل دهنده بزاق زالو می پردازیم. همانطور که می دانید صنعت زالو درمانی بخش زیادی از تاثیرگذاری خود را مدیون خواص بزاق زالو می باشد.

هیرودین و خواص فراوان آن

هیرودین یکی از مواد موجود در زالو پزشکی است که مهم ترین ماده ضد انعقادی در خون بحساب می آید. ترکیبات بزاق زالو به عنوان یک ماده فیبرینولیتیک عمل می کند و از فیبرین جلوگیری میکند. همچنین ضد پلاکت خون است.

هنگامی که زالو می اندازید، بزاق دهان زالو مقدار زیادی از خون شما را مایع نگه می دارد و مانع انعقاد آن می شود. در یکی از آزمایشات تجربی، نشان داده شد که خون مکیده شده توسط زالو، زمان لخته شدن آن به 6 ساعت افزایش پیدا کرده بود.

هیرودین با انبساط ماهیچه های صاف جدار عروق، باعث گشادی عروق می شود و جریان خون را بهبود می بخشد.

جالب است بدانید که بی حس شدن موضع به هنگام خواص زالو درمانی که باعث می شود درد را کمتر حس کنیم به خاطر وجود همین ماده است.

این ماده وقتی از دهان زالو، خارج میشود، همراه هِمِنتین و آنتی استاتین است که باعث تقویت تاثیر گذاری آن می شود.

خلاصه خواص هیرودین = آنتی کواگولانست، آنتی ایسکمیک، هیپوتنسیو، محرک سیستم ایمنی، آنتی ترمبوتیک، آنتی باکتریال، ضد التهاب، ضد تصلب شرائین.
بدلین:
این ماده آنزیم مهار کننده پروتئاز می باشد که عملکرد آن همچون تریپسین و کیمو تریپسین یا پلاسمین است. این ماده فاکتور تورم و پخش شدن بزاق زالو در بافت می باشد.
آپیراز:
آپیراز آنزیم تجمع پلاکتی قدرتمندی است که مستقیم وارد جریان خون بدن میشود.
اگلین:
این آنزیم خاصیت ضد تورمی دارد و همچنین یک آنتی بیوتیک کاملا طبیعی است. این ماده وظیفه توزیع بزاق زالو به بافت های دور را برعهده دارد.
در ضمن این ماده ضد رادیکال هم می باشد که در پیشگیری از سرطان فوق العاده موثر است.
دستابیلاز:
آنزیمی ضد تجمع پلاکتی با قدرت بسیار بالاست که تاثیرات فیبرینولیزی و هیدورلیز کنندگی آن، باعث درمان لخته های خونی میشود.
این آنزیم توسط نیکونوف کشف شد. وی یک شیوه درمانی بسیار هیجان انگیز را معرفی کرد.
هیالورونیداز:
شاید برایتان سوال باشد که چگونه زالو، در تمام بدن تاثیر می گذارد. علت این قابلیت، وجود ماده ای بنام هیالورونیداز است که با حل کردن مواد بافتی، دسترسی خواص زالو به تمام بدن، خصوصا محل اتصال زالو به محل مورد نظر را ممکن می سازد.

لیپاز و استراز:
این آنزیمها، باعث تجزیه چربی ها میشوند و اخیرا استفاده های درمانی از آنها بیشتر شده است.
آنتی آلاستاز:
فعالیت این ماده از طریق عمل الاستاز بوده و باعث کاهش یافتن الاستین جلدی در بدن و خصوصا در پوست می شود.
منوکسید نیتروژن سنتتاز:
این ماده در زالو، به ترمیم اعصاب آسیب دیده کمک شایانی می کند.
اورگلاز:
این ماده به درمان آرتروز کمک می کند. نتایج مشاهده شده از خواص زالو درمانی، نشان میدهد که این موجود زنده برای درمان آرتروز بسیار عالی است. همچنین بزاق آن حاوی کاتکولامین است که با ترشح آن در خون، بر روی پایانه های عصبی، مخصوصا در پوست، مثل سروتین و دوپامین عمل می کند.

برای مطالعه: تاریخچه زالو درمانی از واقعیت تا تحریف

خواص مستقیم بزاق زالو روی خون

از مهم ترین مزایای زالو نسبت به فصد و حجامت آن است که زالو، فقط خون های آلوده را از بدن خارج نمی کند، بلکه با آنزیم های فوق العاده قدرتمندی که در بزاق خود دارد، نیروی جدید را به خون و بدن ما وارد می کند که جسم و روح ما جان دوباره ای می گیرد.
1) بی حسی و کاهش درد موضعی (Anesthetic)
زالو بعلت برخورداری از هیرودین، هنگام نیش زدن، به کاهش درد های موضعی کمک می کند.
2) ضد انعقاد
در بزاق زالو، آنزیم هیالورونیداز وجود دارد که بعنوان یک آنزیم آنتی بیوتیکی بسیار قوی شناخته می شود و در درمان گلوکوم نیز فوق العاده موثر است.
این خاصیت زالو باعث شده تا امروزه از آن بعنوان ابزار جراحی در پیوندها و دوام بافت پیوندی استفاده کنند.
3) گشاد کنندگی عروق (Vasodilator)
این خاصیت بعلت هیستامین موجود در زالو است که از بیماری های عروقی پیشگیری می کند.
4) آنتی بیوتیک (Anticoagulant)
خاصیت آنتی بیوتیکی بزاق دهان زالو، اخیرا بیشتر مورد توجه قرار گرفته و برای درمان بیماری های ناشی از میکروب سل، اسهال خونی و دیفتری مفید است.
5) خاصیت ضد التهاب و ضد لختگی
Eglin که وزن مولکولی کمی هم دارد، قدرت مهارگری elastasy، cathepsin، chymotripsin را دارد که باعث کاهش التهابات پس از جراحی ها، تروما و مشکلات آندوتلیوم رده ای می شود. مخصوصا برای درمان بیماری کرون مفید است. همچنین این ماده در بزاق زالو مانعی از تشکیل لخته به دنبال سپتی سمی در خون نیز می شود.

برای مطالعه: آموزش زالو درمانی

زالو، خون را خیلی بهتر از حجامت از عمق بدن خارج می کند و با تزریق بزاق دهان خود جان تازه ای به خون می دهد. بنابراین تاثیرات مطلوبی برای درمان بیماری های پوستی مثل جوش، دمل های صورت، لکه ها و جوش های سر سیاه دارد.